秦君确实<i></i><i></i>义务保护<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>走吧！”
秦君<i></i>秦云<i></i>祝妍卿<i></i><i></i><i></i>声便转身离<i></i>，李元霸<i></i>哮<i></i>犬紧随其<i></i>，秦云<i></i><i></i>叶轩三<i></i><i></i>眼，摇<i></i>摇头跟<i></i>秦君<i></i>脚步。
倒<i></i>祝妍卿<i></i><i></i>跟<i></i>。
<i></i><i></i>幕<i></i><i></i>叶轩眼<i></i>闪<i></i><i></i>抹喜色。
秦君回头，皱眉<i></i><i></i>向祝妍卿，似乎<i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i>解释。
“<i></i><i></i>靠<i></i><i></i>。”
祝妍卿淡声<i></i>，<i></i>完便朝<i></i>另<i></i><i></i>方向走<i></i>，队伍<i></i><i></i><i></i>分<i></i>三支。
秦君望<i></i><i></i>离<i></i><i></i>背影沉默<i></i>语，<i></i>终<i></i><i></i>摇头<i></i>笑，算<i></i>，任<i></i><i></i>努力吧！
<i></i>罢，秦君便回头继续<i></i>进。
宗彦<i></i><i></i><i></i>秦君等<i></i>，<i></i><i></i>向祝妍卿，<i></i><i></i>回头向叶轩问<i></i>：“<i></i>师兄，<i></i><i></i>该怎<i></i>办？”
“跟<i></i>祝师妹吧！”叶轩沉吟<i></i>，眼<i></i>闪<i></i><i></i>抹宗彦二<i></i><i></i>法捕捉<i></i>阴色。
两<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>问题，连忙与叶轩<i></i><i></i>追向祝妍卿。
“皇兄，<i></i>忍<i></i>丢<i></i>祝姑娘？”秦云忍<i></i>住问<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>秦君<i></i>祝妍卿已经定<i></i>。
秦君翻<i></i>翻白眼，<i></i>：“<i></i>懂什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>策略！”
目光瞥向叶轩三<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>追<i></i>祝妍卿<i></i>，秦君嘴角<i></i>扬，露<i></i><i></i>抹戏谑<i></i>笑<i></i>。