?“敌袭？”
秦君连忙放<i></i>卷轴，走<i></i>藏书阁，杨婵紧随其<i></i>。
藏书阁门<i></i><i></i>士兵见<i></i><i></i><i></i><i></i>，连忙<i></i>礼，再跟<i></i>秦君向城墙飞<i></i>。
整<i></i>颜王城<i></i>空皆<i></i>士兵<i></i>身影，密密麻麻，<i></i>似蝗虫<i></i>境般向东边城墙飞<i></i>，画<i></i>很<i></i>壮观，让城内<i></i><i></i>灵<i></i>惴惴<i></i>安。
真武<i></i>帝率先落<i></i>东城门<i></i>，王翦<i></i>蒙恬<i></i>赶<i></i>，三<i></i>举目<i></i><i></i>，<i></i>见<i></i><i></i>尽头尘土飞扬，万马奔腾般<i></i>声响让<i></i>鲜血<i></i><i></i><i></i>凝固。
<i></i><i></i><i></i>颤<i></i>，真武<i></i>帝眯眼<i></i><i></i>，嘴<i></i>喃喃<i></i>：“尸皇殿！”
<i></i>者正<i></i>尸皇殿。
数<i></i>清<i></i>尸修狂奔<i></i><i></i>，<i></i>似洪流般，放眼望<i></i>，少<i></i><i></i><i></i>十万<i></i>众。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>包括尸奴，若<i></i>尸修皆<i></i><i></i><i></i><i></i>尸奴召唤<i></i><i></i>，势必更加庞<i></i>。
徐重<i></i>双<i></i>负<i></i>腰<i></i>，虚空飞<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>头血<i></i>随风飘扬，<i></i><i></i>容冷漠，比<i></i>先<i></i>西域<i></i>战<i></i><i></i><i></i>，气息更<i></i>浑厚，望<i></i><i></i>方矗立<i></i>平原<i></i><i></i>颜王城，<i></i>脸<i></i>露<i></i><i></i>抹杀<i></i>，喃喃<i></i>：“敢灭<i></i><i></i>两尊命君，<i></i>倒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>颜王殿<i></i>底藏<i></i>哪位神圣。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>敢招惹<i></i>秦<i></i>庭，<i></i><i></i>怕颜王殿？
<i></i><i></i>九帝<i></i>关今<i></i>数万<i></i><i></i>格局，<i></i>必须争取<i></i><i></i>帝<i></i>席。
<i></i>今<i></i>便<i></i>拿颜王殿<i></i><i></i>踏脚石！
<i></i>尸皇殿<i></i>军<i></i><i></i>，忧公<i></i>、夏怨夜等<i></i>漫步<i></i><i></i>，<i></i><i></i>与<i></i>军相距千米，距离<i></i><i></i>拉<i></i>，仿佛<i></i>闲庭游步。
“徐重<i></i><i></i><i></i>伙竟<i></i><i></i><i></i>认<i></i><i></i><i></i>。”
忧公<i></i>摇<i></i>折扇轻笑<i></i>，脸<i></i>满<i></i>嘲讽<i></i>色。