?“本<i></i><i></i><i></i><i></i>需<i></i>数十<i></i>，甚至数百<i></i>才<i></i>接触<i></i>古仙界，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>快。”
姬永<i></i><i></i>声音<i></i>秦君脑海<i></i>响<i></i>，充满<i></i>嘘唏。
坐<i></i>白帝肩<i></i><i></i>秦君更加纳闷，怎<i></i><i></i><i></i>临死遗言<i></i>感觉？
“哼，<i></i>才<i></i><i></i>死，<i></i><i></i><i></i>直活<i></i><i></i>，<i></i>圣庭复仇，追寻初代白帝<i></i>脚步，重<i></i>极炎魔神<i></i>辉煌！”
姬永<i></i>冷哼<i></i>，听<i></i>秦君更加<i></i>奇，难<i></i>姬永<i></i><i></i><i></i>复活？
“因<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”
姬永<i></i><i></i>声音猛<i></i>提高，刹<i></i>间，秦君<i></i>感觉脑海炸裂，灵魂<i></i><i></i>颤抖。
周围<i></i>场景迅速飞逝，庞<i></i><i></i>记忆灌入<i></i>脑海<i></i>，熟悉<i></i>陌<i></i>。
沧海桑田，仿佛指尖稍逝。
“<i></i>叫姬永<i></i>？姬姓？<i></i><i></i><i></i><i></i>头<i></i><i></i>啊！”
“<i></i><i></i>本领，<i></i><i></i>呀，<i></i><i></i><i></i>先拜<i></i><i></i>师，跪<i></i>！”
“妖族三尊入圣<i></i><i></i>何，徒儿退<i></i>，<i></i><i></i>师<i></i>何斩杀<i></i><i></i>！”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忘本，忘记<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>处，古仙界<i></i>什<i></i><i></i><i></i>？徒儿，莫<i></i><i></i><i></i>！”
<i></i><i></i><i></i>记忆<i></i>，陪伴<i></i><i></i>久<i></i><i></i>赫<i></i><i></i>白帝。
跟随<i></i>白帝<i></i>艺，<i></i><i></i>经历战斗，<i></i>战斗<i></i><i></i>长，<i></i>论<i></i>少刀山火海，<i></i><i></i>白帝保护<i></i>，仿佛世间<i></i><i></i>任何<i></i>或敌<i></i>难倒白帝。
恍惚间，秦君<i></i><i></i><i></i><i></i>站<i></i>崖边，旁边竖立<i></i><i></i>棵老树，<i></i>方<i></i>唯<i></i>黄昏<i></i>空，<i></i><i></i><i></i>汪洋<i></i>望<i></i>际。
秦君迷茫<i></i>喃喃<i></i>：“朕<i></i>谁……秦君……<i></i><i></i>姬永<i></i>？”
仿佛已经<i></i><i></i>数十<i></i>，让<i></i><i></i><i></i>分<i></i>清<i></i>实与梦境。
“<i></i><i></i>秦君，<i></i><i></i><i></i>。”