?“此<i></i>修<i></i>达<i></i>圣<i></i>境<i></i>期，<i></i><i></i><i></i>苏帝宗怀<i></i>憎恨，<i></i><i></i>养虎<i></i>患。”
苏非何沉声<i></i>，倘若<i></i><i></i>段<i></i>间<i></i>坐镇苏帝宗，怕<i></i><i></i>让燕奴<i></i>功。
燕奴乃<i></i>遗蛮族<i></i>族<i></i>，肉身极<i></i>强<i></i>，普通<i></i>圣<i></i>几乎伤<i></i><i></i><i></i><i></i>肉身，让苏非何<i></i><i></i><i></i><i></i>怕。
<i></i>官刀圣<i></i>听，顿<i></i>急<i></i>，<i></i><i></i><i></i>知该<i></i>何劝诫。
“<i></i><i></i>敢杀<i></i>，先祖<i></i><i></i>，绝<i></i><i></i>饶<i></i><i></i>！”
乞丐少<i></i>怒声骂<i></i>，声音带<i></i>哭腔，若非燕奴，<i></i>怎<i></i>长<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，燕奴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>爷爷。
<i></i>惜<i></i><i></i><i></i>理<i></i><i></i>。
苏非何拿<i></i><i></i><i></i>细长铁剑，漫步走向燕奴。
“<i></i><i></i>抽<i></i>筋，拔<i></i>皮，炼<i></i>魂！”
被燕奴打断<i></i>条<i></i>臂<i></i>圣<i></i>骂骂咧咧<i></i>，让<i></i>官刀圣冷哼<i></i>声。
先<i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i>般凶威！
“苏帝宗，早已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>苏帝宗。”
<i></i>官刀圣默叹<i></i>声，<i></i><i></i>闭目。
因<i></i>圣门<i></i>战，使<i></i>苏非何<i></i><i></i>很<i></i>满，<i></i><i></i><i></i>论<i></i>怎<i></i>劝，苏非何<i></i><i></i>听，让<i></i><i></i>灰<i></i>冷。
燕奴颤抖<i></i>抬头，望向<i></i><i></i><i></i>尊十万丈<i></i>神威石像。
“<i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>未<i></i>迎接<i></i>回<i></i>，甚至<i></i>法保住<i></i><i></i><i></i><i></i>……”
燕奴<i></i>声音沙哑<i></i>比，充满<i></i>痛苦<i></i>悔恨。
<i></i>痛恨<i></i><i></i>弱<i></i>。
若<i></i><i></i>更强，<i></i><i></i>定<i></i><i></i>战胜苏非何，扶持乞丐少<i></i><i></i><i></i>苏帝宗<i></i>宗主。
“啧啧，<i></i><i></i>伙<i></i>底<i></i>谁啊？口口声声<i></i><i></i>帮助苏帝宗找<i></i>正<i></i>，太<i></i><i></i>量力<i></i>吧？”
“<i></i>清楚，<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>强，李长老完全<i></i><i></i><i></i><i></i>！”