?“参见陛<i></i>……<i></i><i></i>郭嘉，字奉孝……”
郭嘉慌忙<i></i>礼，星空<i></i><i></i><i></i><i></i>引力，<i></i>根本稳<i></i>住身形，显<i></i>十分滑稽。
孔<i></i>与准提表<i></i><i></i>比古怪，此<i></i><i></i>修<i></i>……
怎<i></i><i></i><i></i>弱？
准提<i></i><i></i><i></i>世记忆，<i></i>知<i></i>族，<i></i><i></i>头<i></i>次见<i></i><i></i>此修<i></i>者，满脸稀奇。
孔<i></i>则拥<i></i><i></i>世记忆，<i></i>惊讶<i></i>望<i></i>郭嘉，<i></i>族？
秦君挥袖，<i></i>法力帮助郭嘉稳住身形。
“走吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>帝<i></i>世界<i></i>吧？”
秦君轻声<i></i>，顺<i></i><i></i><i></i>目光<i></i><i></i>，<i></i>方<i></i><i></i>块<i></i>陆漂浮<i></i>，表<i></i>被灵气云雾笼罩，<i></i>星空<i></i><i></i>，尤<i></i>壮观。
郭嘉<i></i>世<i></i><i></i><i></i>介凡<i></i>，怎<i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i>此景象？
<i></i>张<i></i>嘴巴，碎碎念念<i></i>：“莫非<i></i><i></i><i></i><i></i>外？太<i></i><i></i>，古<i></i>圣<i></i><i></i>欺<i></i>！”
“怎<i></i><i></i><i></i><i></i>月？”
“<i></i><i></i><i></i>仙<i></i>吗？竟<i></i>遨游宇宙！”
准提听<i></i>嘴角抽搐，真<i></i><i></i>巴掌拍死<i></i>。
孔<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>语，<i></i>很<i></i>奇郭嘉<i></i><i></i>何<i></i><i></i><i></i>？
莫非<i></i>陛<i></i><i></i><i></i>？
<i></i>何召<i></i>名凡<i></i><i></i>？
“<i></i><i></i>叫什<i></i>名字？”
郭嘉<i></i>奇<i></i>问<i></i>，准提压根<i></i><i></i>搭理<i></i>，<i></i><i></i><i></i>直望<i></i><i></i>方。
孔<i></i>温<i></i><i></i>：“孔丘。”
哪知郭嘉顿<i></i>惊呆<i></i>，捂<i></i>嘴，眼睛瞪<i></i>极<i></i>。